حلقه نامزدی را می توان یکی از نشانه های تعهد زوجین به یکدیگر دانست و در روز ازدواج همراه با آرزوی خوشبختی هرکدام از زوجین در دست دیگری قرار می دهند. بد نیست بدانید یکی از دلایل دایره بودن حلقه های مرسوم این است که این شکل آغاز و پایانی ندارد. در واقع هزاران سال پیش یونانیان معتقد بودند رگی که در انگشت چهارم وجود دارد به قلب متصل بوده و آن را رگ عشق نامگذاری کردند.
در مورد انگشتر و حلقه ، هر خانم یک مدل از آن را می پسندد . خانم های مسن اغلب اشکال کلاسیک ، شیک پوش ها انگشتری پرزرق و برق و متظاهرها نوع غیر عادی و عجیب و غریب آنرا می پسندند .دختران ساده طرفدار سادگی و دختران امروز همه نوع آنرا می پسندند .سابقه تاریخی حلقه نامزدی با وجود مستندات بسیار ، بطور دقیق مشخص نمی باشد ، ولی تحقیقات باستان شناسان تا حدی سیر تحول و تغییراتی که در طول اعصار بر ساختار و هویت حلقه اعمال شده را مشخص میکند.
یک نکته قابل توجه در مورد جایگاه حلقه نامزدی در دست است که در طول زمان های متفاوت تغییری نکرده است .این نوع حلقه را به انگشت چهارم دست چپ میکنند و این بدان معنا است که رگ این انگشت مستقیما با قلب ارتباط دارد و به این علت این رگ را از قدیم رگ عشق میگفتند .
منتها در این سوداگری عشق انتخاب بر عهده خانم ها و خرید با آقایان است. حلقه های قدیمی که در حفاریها بدست آمده شکل های مختلفی دارد . بروی برخی از این حلقه ها یک حجمی شبیه چشم نصب شده و بعضی دیگر بصورت ماری است که انتهای سر و دمش بهم متصل است. حلقه های دیگری از خرابه های رم به دست آمده که بر روی آن کلیدی دیده میشود و معلوم است که آنرا بخاطر حفظ خزائن جواهرات ساخته اند و مهمترین و معمولترین نوع حلقه ای که بدست آمده، حلقه هایی است که بر روی آن مهرهایی وجود دارد.
باستان شناسان عقیده دارند که برای اولین بار ، حلقه هایی که رویشان مهر کنده بودند در جهان معمول شد ه است . با این حلقه ها اسناد مهم را مهر و امضا میکردند که دارای اصالت و قاطعیت باشد . پس حلقه قبل از آنکه بصورت یک شی زینتی مورد استفاده قرار گیرد وسیله ای برای رسمیت دادن به اسناد بود .
معنی و مفهوم انگشتر در انگشتهای مختلف اولین باررومی ها بودند که حلقه را در انگشت چهارم دست چپ انداختند، زیرا آنها باور داشتند که این انگشت آغاز رگ عشق است؛ رگی که به قلب منتهی می شود. عده ای معتقدند این انگشت به دلیل این رسم قدیمانگشتی بر دیگر انگشتان ترجیح داده می شود که انگشت اول (شست) را به نام پدر، انگشت دوم به نام پسر و انگشت سوم را به نام روح القدس نام گذاری کرده اند.
بنابراین داماد پس از این که سه انگشت را نام برد و از آن ها گذشت حلقه را به دست عروس می انداخت. این واقعیت هم وجود دارد که فلز کم استقامت تر در انگشت و دستی قرار بگیرد که کمتر از دیگر انگشتان استفاده و کمتر دچار صدمه و آسیب می شود. اما رسم کشورهای اروپای قاره ای، انداختن حلقه به دست راست است.
البته یک استثنای تاریخی در نظام های سلطنتی این منطقه وجود داشت که اشراف زاده ها حلقه را در دست چپ می انداختند. در بعضی از کشورهای آمریکای جنوبی هم چون آرژانتین، زن و مرد هر کدام از یک حلقه استفاده می کنند و این حلقه ها معمولاً خیلی شبیه دیگر حلقه های عروسی است، با این تفاوت که به جای طلا از نقره ساخته می شود.در کشورهای اسکاندیناوی همچون فنلاند و تروز هم مرد و هم زن یک انگشتر نامزدی بر دست می اندازند.
در برزیل، این حلقه ها معمولا از طلا ساخته می شود و سنتی هم برای چگونگی دادن حلقه نامزدی وجود ندارد. در این کشور، هم مرد و هم زن قبل از عروسی و در دوران نامزدی حلقه را بر دست راستشان و بعد از ازدواج حلقه را بر دست چپشان می اندازند. در اسکاندیناوی همچنین رسم است که برخی زنان از سه حلقه استفاده می کنند برای نامزدی، برای ازدواج و برای مادر شدن.
ستفاده مردان از حلقه نسبتا جدید است تا میانه قرن 20 بیشتر زنان بودند كه حلقه در دست می‌كردند كه شاید یادآور روزهایی بود كه زنان جزوی از املاك و دارایی همسرانشان به شمار می رفتند. بعد از جنگ جهانی دوم بسیاری از مردان با جدایی‌های طولانی مدت از همسران خود مواجه شدند و از آن زمان آنها نیز شروع به استفاده از حلقه به عنوان نشانه‌ای از تاهل كردند یعنی آن‌چه موجب میشود همواره به یاد همسران خود باشند.
در ایسلند كه نامزدی و ازدواج هر دو به وسیله پول پذیرفته می‌شد حلقه، كمتر ضروری به نظر می‌رسید چرا كه انتظار می‌رفت دختر هدایای خود را نقدی دریافت كند، با این حال حلقه در این كشور نیز به کار می رفت اما به سختی حلقه انگشت نام می‌گرفت چرا كه به اشكال مختلف از استخوان، سنگ، كهربای سیاه، طلا و نقره ساخته می‌شد و گاهی اوقات به حدی پهن بود كه اجازه نمی‌داد دست از آن عبور كند. در مراسم نامزدی داماد چهار انگشت و كف دست خود را از این حلقه عبور می‌داد و با این روش می‌توانست دست عروس خود را بگیرد. روس‌های یهودی نیز حلقه ازدواج را در انگشت سبابه می‌اندازند.
قدمت حلقه نامزدی به زمان های خیلی کهن باز میگردد. و برای این پرسش که حلقه نامزدی در کدام دست و کدام انگشت باشد پاسخی از قبل تعیین شده وجود ندارد. انتخاب شما برای این که حلقه نامزدی در کدام دست و کدام انگشت بستگی به فرهنگ,مذهب و جایی که زندگه می نمایید دارد حتی به اینکه راست دست باشیم یا چپ دست هم بستگی دارد. معمولا حلقه ازدواج در انگشت چهارم قرار می گیرد، نزدیک ترین انگشت به انگشت کوچک.
انداختن حلقه ازدواج در دست چپ یک رسم نسبتاً جدید است که تازه از اوایل قرن هجدهم به وجود آمده است. پیش از آن، حتی در کشورهای انگلیسی زبان، حلقه را در دست راست می‌انداختند. در برخی منابع قدیمی گفته شده تغییر دستی که از آن برای انداختن حلقه استفاده میشود از دست راست (دست غالب) به دست چپ (دست غیر غالب) به یک نشانه بدل شد که زنان با استفاده از آن احترام خود نسبت به همسرشان را ابراز میکردند (مردان در آن زمان حلقه ازدواج به دست نمی‌کردند).
در لبنان، ترکیه، سوریه و برزیل حلقه ازدواج را قبل از ازدواج به دست راست می‌اندازند و بعد از ازدواج به دست چپ. برخی کشورهایی که در آنها حلقه ازدواج را به دست چپ می‌اندازند: استرالیا، کانادا، بتسوانا، مصر، ایرلند، نیوزلند، آفریقای جنوبی، انگلیس، آمریکا، فرانسه، سوئد، فنلاند، جمهوری چک، سوئیس،رومانی، اسلوانی، کرواسی و اغلب کشورهای آسیایی.
اکنون نیز حلقه و پذیرش آن بخشی از مراسم ازدواج است و بیشتر مردم حلقه را در دست چپ خود می اندازند گر چه برخی زنان اروپایی در دست راست هم از آن استفاده می کنند.در دوران جدید، برخی از حلقه های عروسی زنان در دو قسمت جداگانه ساخته می شود. یک قسمت به او داده می شود و او به عنوان انگشتر نامزدی به دست می اندازد تا وقتی که پیشنهاد ازدواج را می پذیرد و قسمت دیگر در مراسم عروسی موقعی که هر دو به دست انداخته می شود.
دو حلقه همچون یک حلقه به نظر می رسد. انگشتر نامزدی و حلقه ازدواج در تمامی نقاط دنیا تنها نشانه عشق نیست، بله نشانه تعهد نیز هست. حلقه نشانه تداوم زندگی نیز هست و اینکه عشق هرگز پایان نمی پذیرد. حلقه به معنای این است که فردی متعهد و صمیمی در زندگی فرد وجود دارد.
حلقه ای که برای ازدواج زوجین در نظر گرفته می شود معمولا با مشورت هردو طرف و در اولین مراحل خرید عقد، انجام می شود. حلقه ها معمولا ظرافت بسیار خاصی دارند و می توان به سهولت در تمامی مواقع از آن ها استفاده نمود. چرا که حلقه نمادی از تعهد به همسر است و این نشان مقدس در تمام مراحل زندگی باید در جای ثابت و ویژه اش خودنمایی کند. غیر از رمز و رازهایی که در باب حلقه گفته می شود، اغلب زوج های جوان در آغاز زندگی توجه خاصی را به حلقه خود دارند.
توجهی که حاکی از اهمیت این نشان در زندگی مشترک است.در باور عموم حلقه ی نامزدی نمادی از عشق و علاقه ی عروس و داماد به یکدیگر است. زیرا حلقه دایره ای شکل است و انتها ندارد و نمادی از بی انتهایی علاقه ی عروس و داماد به یکدیگر است.جنس حلقه از طلاست زیرا طلا عنصری است که در بین فلزات دیگر زیبایی و ماندگاری بیشتری در دارد و انتخاب حلقه ی ازدواج از جنس طلا نمادی از پایداری و دوام عشق عروس و داماد به یکدیگر تلقی میگردد.
مراحل زير را به ترتيب انجام بدهيد تا متوجه شويد:
1- ابتدا کف دو دستتان را روبروي هم قرار دهيد و دو انگشت مياني دست هاي چپ و راست را پشت به پشت هم بچسبانيد.
2- چهار انگشت باقي مانده را از نوک آنها به هم متصل کنيد.
3- به اين ترتيب تمامي پنج انگشت به قرينه شان در دست ديگر متصل هستند
4- سعي کنيد انگشتان شست را از هم جدا کنيد. انگشت شست نمايانگر والدين است. انگشت هاي شست مي توانند از هم جدا شوند زيرا تمام انسان ها روزي مي ميرند . به اين صورت والدين ما روزي ما را ترک خواهند کرد.
5- لطفا مجددا انگشت هاي شست را به هم متصل کنيد . سپس سعي کنيد انگشت هاي دوم را از هم جدا نمائيد. انگشت دوم (انگشت اشاره ) نمايانگر خواهران و برادران هستند. آنها هم براي خودشان همسر و فرزنداني دارند. اين هم علتی است که آنها ما را ترک کنند.
6- اکنون انگشت هاي اشاره را روي هم بگذاريد و انگشت هاي کوچک را از هم جدا کنيد. انگشت کوچک نماد فرزندان شما است. دير يا زود آنها ما را ترک مي کنند تا به دنبال زندگي خودشان بروند.
7- انگشت هاي کوچک را هم به روي هم بگذاريد. سعي کنيد انگشت هاي چهارم (همان ها که در آن حلقه ازدواج را قرار مي دهيم) را از هم باز کنيد. احتمالا متعجب خواهيد شد که مي بينيد به هيچ عنوان نمي توانيد آنها را از هم باز کنيد. به اين دليل که آنها نماد زن و شوهري هستند که براي تمام عمر به هم متصل باقي مي مانند.
در سریلانکا داماد حلقه ازدواج را در دست راست و عروس در دست چپ می اندازند.در کشورهایی که حلقه ازدواج را به دست چپ می اندازند، بسیاری بعد از مرگ همسر حلقه ی خود را در انگشت حلقه دست راست می اندازند. این کار نمادی است از پیوند ناگسستنی فرد با همسر درگذشته ی خود.قبل از جنگ جهانی دوم مردان حلقه ازدواج به دست نمی انداختند. سربازانی که در جایی دورتر از خانه و خانواده ی خود می جنگیدند به انداختن حلقه ازدواج روی آوردند که برای آن ها حکم یک یادآوری تسلی بخش داشت که همسر عزیزشان منتظر آن ها است.
